Το χωριό πιστεύεται ότι οικίστηκε από Αρβανίτες όπως τα γύρω χωριά κατά τον 14ο αιώνα ενώ πιστεύεται ότι κατοικήτω ήδη πριν από τον 10ο αιώνα σύμφωνα με επιγραφή σε ναό. Ο ναός αυτός είναι του Αγίου Γεωργίου , ο ενοριακός, και πιστεύεται ότι κτίστηκε την ίδια εποχή με την κοντινή Μονή Μακελλαριάς τον 6ο αιώνα. Μάλιστα το αρχικό χωριό ήταν σε κοντινή θέση από την σημερινή τοποθεσία που σήμερα λέγεται "παλαιοχώρι". Αργότερα μετά την Μάχη της Καυκαριάς εγκαταστάθηκαν στο χωριό Σουλιώτες που είχαν συμμετάσχει στην μάχη, αναφέρεται ότι ήταν εκατό με αρχηγό τον Φωτομάρα. Στην Ήπειρο την εποχή εκείνη υπήρχε χωριό Μαζαράκι τσιφλίκι του Αλή Πασά. Την ίδια περίοδο των 14ο αιώνα Αρβανίτες προερχόμενοι από το Μαζαράκ της σημερινής Αλβανίας έφτιαξαν χωριό στην Ηλεία το Μαζαράκι καλεσμένοι από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Το Μαζαράκι αναφέρεται πρώτη φορά σε ενετική κατάσταση χωριών του 1699. Σύμφωνα με τοπική παράδοση το 1750 έγινε μια βεντέτα στο χωριό που ανάγκασε το ένα σόι να φτιάξει σπίτια στην απέναντι όχθη του ποταμού κι έτσι δημιουργήθηκαν οι δύο σημερινοί οικισμοί. Προεπανασταστικά στην περιοχή έδρασε ο Γκότσης Γκότσης ονομαστός κλέφτης που γεννήθηκε εδώ. Στην επανάσταση του 1821 από το Μαζαράκι αναφέρονται οι καπεταναίοι και Μπουλουξήδες Γιώργος Αυγερόπουλος, Γεώργιος Αθανασόπουλος, ο Δημήτριος Ρουγκάλας και ο Γεώργιος Ρουγκάλας, ο Κώστας Γκότσης και ο Δημητράκης Γκότσης. Οι οικογένειες αυτές θεωρούνται και οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού. Παρόλο που αναφέρεται ότι τα χωριά της περιοχής γνωστά σαν Ζουμπατοχώρια πήραν μέρος στον αγώνα αλλά στην συνέχεια προσκύνησαν τα ονόματα των παραπάνω δεν αναφέρονται στα ονόματα των καπεταναίων που προσκύνησαν.

Αναφέρεται στην απογραφή το 1828 και σε αυτή της γαλλικής αποστολής το 1829. Σε απογραφή του 1920 είχε 679 κατοίκους, το 1928 891. Το 1951 που ήδη είχε δημιουργηθεί το Κάτω Μαζαράκι 185, το 1981 είχε 4 κατοίκους και στην απογραφή του 1991 κανέναν κάτοικο.
Το 1932 το Μαζαράκι έγινε δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Παναχαίας με 245 κατοίκους και το 1935 του δήμου Φαρρών. Από το 1840 οι κάτοικοι άρχισαν να κατεβαίνουν στα πεδινά και στους πρόποδες του Τζεροβουνίου όπου δημιουργήθηκε το σημερινό Κάτω Μαζαράκι. Αρχικά έφτιαξαν καλύβες και από το 1860 αναφέρονται τα πρώτα σπίτια, σταδιακά οι κάτοικοι μετοίκησαν εκεί.

Το 1912 έγινε ανεξάρτητη κοινότητα αλλά η έδρα το 1933 μεταφέρθηκε στο Κάτω Μαζαράκι. Πρώτος πρόεδρος, το 1914, ήταν ο Ανδρέας Γαλάνης, ενώ η κοινότητα περιελάμβανε μόνο το Άνω Μαζαράκι. Το 1998 με 62 κατοίκους έγινε διαμέρισμα της κοινότητας Λεοντίου και από το 2010 του δήμου Φαρρών.

Στο Μαζαράκι λειτούργησε δημοτικό σχολείο πολύ μετά την απελευθέρωση. Το σχολείο έκλεισε οριστικά το 1965, ήταν μονοθέσιο και το 1965 που έκλεισε είχε 35 μαθητές. Το σχολείο ήταν θερινό και λειτουργούσε από Μάρτιο έως Νοέμβριο, το 1960 άλλαξε και λειτουργούσε σαν χειμερινό.
ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ